Imam Muslim u svome Sahihu bilježi predaju od Ibn Abbasa, r.a., u kojoj stoji da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., prilikom poteškoće učio ovu dovu:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَرَبُّ الْأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ
La ilahe illellahu-l-‘azimu-l-halim. La ilahe illellahu Rabbu-l-‘arši-l-‘azim.La ilahe illellahu Rabbu-s-semavati ve Rabbu-l-erdi ve Rabbu-l-‘arši-l-kerim./Nema boga osim Allaha, Veličanstvenog i Blagog.Nema boga do Allaha Gospodara Arša veličanstvenog.Nema boga do Allaha Gospodara nebesa i Zemlje i Gospodara Arša časnog.Ovu dovu trebalo bi učiti uvijek kada se pojave teškoće. Imam Et-Taberi tvrdi da su spomenutu dovu prve generacije muslimana učile u teškim situacijama i da su je zvali Dova koja se uči u teškoćama.
islamBosna.ba
