Svaki musliman, od redovnih dova, koje su uglavnom u vidu zikra, trebao bi u toku dana i noći, obavezno da praktikuje sljedeće dove ili zikrove: jutarnji i većernji zikr, koji preventivno djeluje protiv uznemiravanja duhovnog svijeta (džina) i duhovnih bolesti (sihir, urok i mes), istigfar (riječima: estagfirullah), veličanje i slavljenje Allaha (riječima: subhanallahi ve bihamdi, subhanallahi-l-azim), salavati na Poslanika, s.a.v.s. (riječima: Allahumme salli ala Muhamedin ve ala Ali Muhammed).
Svaka dova ili zikr, ima svoju vrijednost i svrhu, između ostalog, islamski učenjaci (ulema), među kojima je i šejh Salih el-Megamisi, preporučuju posebno jednu dovu, koja se zaista, pokazala veoma efikasnom, kad je u pitanju zaštita muslimana.
Šejh Salih, Allah ga sačuvao i pomogao, spominjući ovu dovu, kazao je, da je se lično uvjerio u njenu učinkovitost i djelovanje uz Allahovu pomoć, kako kod sebe, tako kod članova svoje porodice. A koliko je djelotvorna, dovoljno govori slučaj, poznatog tabei’na (osoba koja je živjela u vrijeme ashaba, Poslanikovih, a.s., prijatelja), Ka’b el- Ahbara, r.a., kojeg je ova dova, uz Allahovu pomoć, sačuvala i zaštitila od ljudi, koji su mu htjeli nauditi. Naime, poznato je, da je Ka’b bio jevrejski učenjak, veoma učen, ali je u vrijeme halife Ebu Bekra, r.a., prihvatio islam i postao dobar musliman.
OGLAS
Svakako, određeni broj Jevreja, nije se mogao pomiriti sa tom činjenicom, pa su mu stalno pravili spletke, kako bi mu naškodili. Uglavnom, pokušavali su mu nauditi crnom magijom (sihirom), međutim, učeći ovu dovu redovno, prije izlaska i zalaska Sunca, Allah ga je svaki put sačuva njihovog zla.
Znao je često govoriti: “Tako mi Allaha, da mi nije ove dove, Jevreji bi me davno opsihrili.“
Dakle, ova dova, može se učiti uvijek, ali se preporučuje ujutro prije izlaska Sunca i pred akšam, svakako, obavezno uz ostale dove koje je učio Poslanik, s.a.v.s. za vrijeme jutarnjeg i večernjeg zikra. „Eu’zu bi vedžhillahi –l-azim, elezi lejse šej’un a’zame minhu, ve bi kelimatillahi tammati, eleti la judžavizuhunne berrun vela fadžir. Ve bi esmaillahi-l-husna, kulliha, ma a’limtu minha, va ma lem a’lem. Ve min šerri ma haleka, ve zere’e ve ber’e.“ (Imam Malik u djelu El-Muveta” i El-Bejheki u “Esma ve sifat”. Ibn Kajim je rekao, da su prenosioci ove dove od Ka’b el-Ahbara, r.a, pouzdani).
” أعوذ بوجه الله العظيم الذي ليس شيء أعظم منه ، وبكلمات الله التامات التي لا يجاوزهن بر ولا فاجر ، وبأسماء الله الحسنى كلها ، ما علمت منها وما لم أعلم من شر ما خلق وبرأ وذرأ”
Za Akos.ba piše: Saudin Cokoja
