Respirator, takođe poznat i kao ventilator ili mašina za disanje, je medicinski uređaj koji pacijentu pruža kisik kada ne može samostalno da diše. Ventilator nježno gura zrak u pluća i omogućava mu da se vrati kao što to obično rade pluća kad su za to sposobna.
Tokom bilo koje operacije koja zahtijeva opštu anesteziju, neophodan je ventilator. Postoje slučajevi kada je nakon operacije potreban respirator, jer pacijent možda neće moći samostalno da diše odmah nakon zahvata.
Do potrebe za respiratorom dolazi kada pacijent zbog povrede ili bolesti nije sposoban da diše samostalno, odnosno pluća su izgubila snagu da samostalno obavljaju tu funkciju. Kod aktuelnog korona virusa, pluća su prva na udaru i otuda stalna potreba za novim respiratorima.
Kada se pacijent prebaci na vještačko disanje putem respiratora, znači da je stanje ozbiljno i uređaj je obično neophodan četiri do šest sedmica, kako bi se olakšao pritisak na pluća i da bi ona mogla brže da ozdrave.
Intubacija
Da bi se stavio na respirator, pacijent mora biti intubiran. To znači da će endotrahealna cijev biti smještena u ustima ili nosu i tako “uvučena” u disajne puteve. Ova cijev ima mali zaptivač koji se naduvava, a naduva da drži cijev na mjestu.
Respirator je pričvršćen na cijev i tako pacijentu pruža zrak. U nekim slučajevima, neophodna je intubacija direktno kroz dušnik (traheostomija). Ovo se izvodi kod težih pacijenata kod kojih je neophodna duža upotreba respiratora.
Sedacija je često neophodna
Za pacijente može biti vrlo uznemirujuća i iritantna činjenica da ima endotrahealnu cijev u sebi i osjeća kako respirator ubacuje zrak u pluća. Cilj je da pacijent ostane smiren, te se često daju sedativi.
Ekstubacija
Ekstrubacija je proces uklanjanja endotrahealne cijevi. Tokom ovog procesa, medicinska sestra uklanja zrak iz naduvanog zaptivača na cijevi i otpušta traku koja drži cijev na mjestu.
Potom se cijev lagano vadi. U ovom trenutku su pacijenti u stanju da samostalno dišu i za respiratorom više nema potrebe. Većina pacijenata daje se kisik kako bi lakše podnijeli prelazak sa vještačkih pluća na sopstvena.
Većina pacijenata kašlje tokom procesa ekstubacije, ali to obično nije bolno, već samo neprijatno.
Moguće tegobe nakon korištenja respiratora
Mnogi pacijenti se žale na bol u grlu nakon što su intubirani, pa se mogu koristiti sprejevi za grlo ili pastile za ublažavanje simptoma.
Neophodna njega dok je pacijent na respiratoru
Pacijenti koji su na respiratoru govoto uvijek su na odjeljenju intenzivne njege i pod stalnim nadzorom ljekara. Njihova njega se, između ostalog, često sastoji i od sprječavanja infekcije i iritacije sluzokože.
Trake koje drže endotrahealnu cijev na mjestu redovno se mijenjaju i cijev se pomjera sa jedne strane usta na drugu. To se radi da bi se spriječila iritacija sluzokože i njeno propadanje od trljanja cijevi o tkivo usta.
Njega usta se često obavlja kako bi se spriječila infekcija. Usta su kod ovih pacijenata često suha, pa se usta čiste i vlaže kako bi se zaštitili zubi i smanjile sve štetne bakterije koje bi mogle da dospiju do pluća i uzrokuju upalu.
Oralni sekret takođe se izvlači iz usta kako bi se spriječilo da iscuri u pluća i prouzrokuje upalu. Izlučevine iz pluća usisavaju se jer pacijent ne može da ih iskašlje dok je na respiratoru. hayat.ba
