Više puta ljudi su od mene tražili da odgovorim na pitanje da li treba klanjati dženaza-namaz osobi koja je počinila samoubistvo, navodeći kako su čuli da se takvoj osobi ne klanja dženaza.
U vezi s tim, rezimirano ćemo navesti sljedeće:
1- Samoubistvo je jedan od najvećih velikih grijeha. Ali, njegov počinilac i dalje je musliman i, prema vjerovanju ehli-sunneta, on tim postupkom nije izašao iz vjere.
2- Hadisi u kojima se navodi da će počinilac samoubistva vječno ostati u Vatri ispravno se razumijevaju na sljedeći način: time se želi zastrašiti počinilac tog djela i navodi se da će toliko dugo ostati da će to njemu trajati kao vječnost. Ta vječnost nije vječnost kojom se prijeti nevjernicima i licemjerima.
3- Velika većina učenjaka smatrala je dopuštenim da se onome ko je počinio samoubistvo klanja dženaza-namaz, odnosno da mu je klanjaju autoriteti i ugledne osobe i oni koji to nisu.
4- Bilo je učenjaka koji su smatrali da vrhovni imam, učenjaci, kadije i ugledni ljudi jednog društva ne treba da klanjaju džanazu onome ko počini samoubistvo, bojkotujući njegov postupak i kako bi na taj način druge odvratili od toga, ali su smatrali da ostali muslimani treba da mu klanjaju dženaza-namaz.
5- Hadisi u kojima se navodi da Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nije klanjao dženaza-namaz nekome od počinilaca tog velikog grijeha razumijevaju se na sljedeći način: tim postupkom želio je da druge muslimane odvrati od tog velikog grijeha. A činjenica da je naređivao i dopuštao da počiniocima samoubistva drugi muslimani klanjaju dženazu ukazuje na to da ih je smatrao muslimanima.
Napomena: Ciljano sam izostavio da navedem argumente, imena učenjaka, stavove mezheba, njihove dokaze i odgovore na dokaze onih koji su zauzeli drugačiji stav, kako ovaj odgovor ne bi prerastao u studiju, jer da bi se sva ova pitanja pojasnila u prizmi komparativnog fikha, doista bi trebalo mnogo prostora, a možda bi to bilo nerazumljivo mnogima.
Priredio: Pezić Elvedin
(minber.ba)
