Imam Ibn Kajjim el-Dževzijje, rhm, kaže: “Ako se dova uputi Allahu uz potpuno prisustvo srca, te se desi da dova bude upućena u šest vremena kada se dova prima poput zadnje trećine noći ili prilikom ezana ili između ezana i ikameta ili pred kraj obaveznih namaza (na zadnjem sjedenju) ili prilikom penjanja imama na minber petkom dok se ne završi namaz ili u zadnjim trenutcima dana džume nakon ikindije, još srce bude krajnje skrušeno i slomljeno pred Allahom, uz poniznost i nježnost, te se onaj ko dovi okrene prema Kibli, bude pod abdestom, digne ruke, započne dovu sa zahvalom Allahu i veličanjem, zatim donese salavate na Muhammeda, Njegovog roba i poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, još se prije dove pokaje za grijehe i donosi istigfar, onda se obrati Allahu, žudno tražeći potrebu i moleći Ga između nade i straha, približi se Allahu spominjući Njegova lijepa imena i uzvišena svojstva i Njegovu jednoću, te prije dove udijeli sadaku – ovakva dova rijetko biva odbijena.” (Ed-Dāu ved-devā, str. 17-18) n-um