Kako javljaju krajiški mediji i njegovi saborci, na ahiret je preselio Nijaz Miljković – Nijo, 506. brigade Petog korpusa Armije R BiH.
Miljković je bivši komandant triju brigada, a zbog teškog ranjavanja i osamdesetpostotni invalid. Rođen je i odrastao u Velikoj Kladuši.
Početkom 1992. godine Nijaz Miljković bio je pomoćnik načelnika Štaba za operativne poslove, koji je bio jedan od organiziranijih u Krajini. Na području Velike Kladuše u to vrijeme na spisku vojno sposobnih bilo je između 8.000 i 12.000 ljudi, koji su popunjavali jedinice tadašnje teritorijalne odbrane.
Prva velikokladuška pješadijska kasnije je preimenovana u 521. brigadu. Taj naziv nosila je i bila u sastavu Petog korpusa ARBiH sve do 29. septembra 1993. godine i proglašenja tzv. autonomije. Miljković se kao tadašnji komandant brigade suočio s velikim iskušenjima, uslijed čega je i njegov život bio doveden u pitanje jer su autonomaši Fikreta Abdića upali naoružani u komandu brigade tražeći od njega da im prepusti komandu.
Pobjegavši od “autonomije”, Nijaz Miljković poveo je i određen broj vojnika, od čega je formiran odred koji je pridodat 505. bužimskoj brigadi i koji je dejstvovao u zoni njene odgovornosti. U julu 1994. godine Velikokladušani su osjetili potrebu da sve svoje jedinice koje su bile rasute spoje i oforme svoju brigadu koja pripada 5. korpusu ARBiH.
“Komandant korpusa Atif Dudaković imao je sluha za to. Vidio je da je to, na neki način, i političko pitanje. Jer, ako nema Kladušana da se bore za Veliku Kladušu, šta je onda to? A bilo je Kladušana koji su se borili za Bosnu i Hercegovinu i prvi su ustali protiv ‘autonomije’. Tako smo mi, po naredbi komandanta Dudakovića, pristupili formiranju 506. oslobodilačke brigade, koja je imala tri čete i vrlo malo ljudstva. Oformili smo komandu u rejonu Mrcelji kod škole i polahko s 505. brigadom zauzeli kladuške položaje i na kraju s njima prvi ušli u Veliku Kladušu 21. augusta 1994. godine.
Tada su brigadi počeli pristupati brojni Kladušani, te smo u novembru 1994. godine imali dva bataljona, od kojih je jedan držao područje centra grada, a drugi rejon Vrnograča. 506. brigada je imala veliki moral i želju da se bori protiv ‘autonomije’. Obični ljudi bili su zbunjeni i ubačeni u tu Fikretovu mašineriju, ali su polahko prilazili nama. Tako sam u operaciji ‘Sana 95’ imao oko 1.200 ljudi i krenuo u oslobađanje teritorije Sanskog Mosta. To je, pored borbe za oslobađanje Velike Kladuše, ujedno i najznačajniji doprinos velikokladuške brigade u borbi za slobodu Bosne i Hercegovine. U toj operaciji sam teško ranjen, a rat je ubrzo stao”, posvjedočio je Miljković.
Po završetku rata, Miljković se povukao iz vojske, a za političkim angažmanom, kaže, nije imao ni želje niti volje. Družio se s običnim ljudima, nekadašnjim borcima 5. korpusa koji su odbranili Krajinu i Bosnu i Hercegovinu.
saff.ba
